Merhaba.. cok uzun zaman oldu yazmayali.. artik takip eden azdir diye bugun biraz icimi dokmek icin yaziyorum aslinda..
bir suredir, zaman, akıl, ruh olarak cok yogun bir donem geciriyorum özel hayatımda. ama bugun olumsuz neticelendi malesef. insanın kafası karmakarısık oluyor. bazen elinizden gelen herseyi yaptiginizi dusunuyorsunuz, ama bir sekilde o istenen beklenen hedefe ulasamıyorsunuz. icimde oyle buyuk bir hayal kırıklıgı ve uzuntu varki.. ne yapsam gecer, ne yapsam hafifletir.. hic bilmiyorum.. ya da hic birseyin hafifletecegini de sanmıyorum. tarifi mumkun olmayan bir kederim var.. kimseyle paylasmak istemedigim, kimseyle konusmak istemedigim.. cunku konustukca icimi acitiyor.. kimsenin beni anlamadigini dusunuyorum. insanlar ne hissetigimi bilmeden yorumlar yapıyorlar, teselli etmeye çalışıyorlar. oyle olmasi gerekiyor belki ama bugun bana bu bile batıyor.
yalnız kalmak istememi yanlıs anlıyorlar. elbette ilgiye de ihtiyacim var ama bazen de kisinin kendini dinlemesi ve bazı seyleri hazmetmesi gerekiyor sanırım.. bilmiyorum kafam cok karısık, cok uzgunum.. tek bildigim bu!
