İlk Etamin Panom :)

Merhabalar..
Blogumu cok ihmal ediyorum biliyorum.. ama inanın cok ozluyorum :) bu ara instagramla tanistim ve blogumdan tanıdık gelen isimleri orada da bulunca cok sevindim.. en azından oradan takip etmeye calisiyorum sizleri sevgili bloggerlar..

Ara verdigim bu donemde sizlerle paylasmaya firsat bulamadim ama ben bir etamin pano yaptim ;)
Country Bloomers yapacagım diye 2011 de duyurmusum blogumdan ama ancak gecen yıl 2013 Subat-Mart gibi bitirebildimm.. eee paylasmak da bugune kısmetmiss ;) iste benim eserim.. tabi ki Dolunay hanım'a tekrar tesekkur ediyorum.. o donemde, etaminle ilgili tum sorularıma sıkılmadan hızlıca yanıt verdigi icin..
veeee sonunda iste benim Country Bloomers'im :)

 

Sevgiler.. Herkese iyi haftasonları :)

Ben..

Merhaba.. cok uzun zaman oldu yazmayali.. artik takip eden azdir diye bugun biraz icimi dokmek icin yaziyorum aslinda..
bir suredir, zaman, akıl, ruh olarak cok yogun bir donem geciriyorum özel hayatımda. ama bugun olumsuz neticelendi malesef. insanın kafası karmakarısık oluyor. bazen elinizden gelen herseyi yaptiginizi dusunuyorsunuz, ama bir sekilde o istenen beklenen hedefe ulasamıyorsunuz. icimde oyle buyuk bir hayal kırıklıgı ve uzuntu varki.. ne yapsam gecer, ne yapsam hafifletir..  hic bilmiyorum.. ya da hic birseyin hafifletecegini de sanmıyorum. tarifi mumkun olmayan bir kederim var.. kimseyle paylasmak istemedigim, kimseyle konusmak istemedigim.. cunku konustukca icimi acitiyor.. kimsenin beni anlamadigini dusunuyorum. insanlar ne hissetigimi bilmeden yorumlar yapıyorlar, teselli etmeye çalışıyorlar. oyle olmasi gerekiyor belki ama bugun bana bu bile batıyor.
yalnız kalmak istememi yanlıs anlıyorlar. elbette ilgiye de ihtiyacim var ama bazen de kisinin kendini dinlemesi ve bazı seyleri hazmetmesi gerekiyor sanırım.. bilmiyorum kafam cok karısık, cok uzgunum.. tek bildigim bu!